Therapie

De therapie​
Het CDTC (Curaçao Dolphin Therapy & Research Center) biedt een twee weken durend programma aan voor kinderen met zeer uiteenlopende diagnoses. Het centrum krijgt jaarlijks honderden kinderen, jongeren en volwassenen over de vloer van over de hele wereld. Een multidisciplinair team (kinesist, ergotherapeut, logopedist en psycholoog) biedt een behandeling op maat met vooraf bepaalde doelstellingen, in overleg met onze artsen én aanvullend op de therapie die het kind reeds krijgt. 
​
Een dagelijkse sessie ziet er als volgt uit:
• Een half uur conventionele therapie in een speciale behandelkamer
• Een uur door de dolfijn ondersteunde therapie op het platform en in het water
• Een half uur alledaagse vaardigheden oefenen als douchen, omkleden en organiseren
• Evaluatie 
Bovendien wordt er 'huiswerk' meegegeven om zelf aan de slag te gaan na de therapie.

Neem zeker een kijkje op de website van het CDTC voor meer info!

Ouders, broers en zussen
Voor de ouders worden workshops georganiseerd met zinvolle thema's zoals: hoe de geboekte vooruitgang thuis toe te passen, gedragstherapie, aandacht voor broers en zussen, ...
Bovendien biedt het verblijf op Curaçao de mogelijkheid om kennis maken met andere ouders met een kind met een beperking, wat ongetwijfeld boeiende gesprekken oplevert. Broers en zussen kunnen in de Kids Club kennis maken met andere kinderen en leren er over het zeeleven, het milieu, ....  of nemen samen deel aan activiteiten op maat van de leeftijd van de kinderen.
Tijdens de familyswim mogen ouders, broers en zussen het water in om te ervaren hoe het is om te werken met de dolfijnen. 

De dolfijn als krachtige motivator
Dolfijnen spelen een centrale rol in het programma. Zo ondersteunen zij onder meer instrumenteel leren, wat betekent dat de interactie met de dolfijn ook als een beloning werkt. Voorbeeld: een therapeut vraagt een kind met motorische problemen om zijn arm omhoog te brengen. Zodra het hierin slaagt reageert de dolfijn, die het kind zo kan motiveren om de oefening nogmaals uit te voeren. Zo krijgt het kind snel en makkelijk grip op een nieuwe situatie en kweekt het zelfvertrouwen.
​
Slimme en sociale dieren
Dolfijnen zijn intelligent en hebben een zeer sociaal karakter. Onderzoek wijst uit dat interactie met dolfijnen de aandacht van een patiënt tot vier keer langer vast kan houden. Dolfijnen hebben bovendien een uniek vermogen om een band met mensen te scheppen en ze op hun gemak te stellen. De dolfijn accepteert mensen met een handicap onvoorwaardelijk. Sommige patiënten komen tot het besef dat de dolfijn, in al zijn indrukwekkende sierlijkheid, niet kan praten en lopen. “De dolfijn is net als ik!” Dit maakt de dolfijn een herkenbaar therapiemaatje waar patiënten harder voor willen werken.

Een therapeut aan het woord

Ik ben erg dankbaar dat ik de kans krijg om dit prachtige werk bij het CDTC uit te voeren.
De intensieve manier van werken maakt de twee weken therapie zeer efficiënt en succesvol. Omdat we na twee weken al vooruitgang merken, is het erg dankbaar om er te mogen werken als therapeut. Het is geweldig om de interactie tussen onze patiënten en de dolfijnen te observeren.
In het water zijn de dolfijnen de betere therapeuten. Ze lijken te weten wat ze moeten doen en waar ze moeten zijn. De combinatie van de dolfijnen, onze ongelooflijke patiënten, de competentie van ons team, de Caraïben, het klimaat, de manier waarop ons team samenwerkt en de kans om het hele gezin in het programma op te nemen, maakt het zo speciaal en waardevol. 
Deze plek is een van de schatten in het Caraïbisch gebied!

Ricarda Niewerth
hoofdtherapeut - fysiotherapeute, CDTC

Lees hieronder de ervaringen van kinderen (en ouders) die de therapie reeds volgden.

BAS & BENTE - maart 2015 & juli 2018

Bas is op 28 weken geboren. Deze vroeggeboorte heeft als gevolg gehad dat hij CP heeft. Met name een diplegie tot milde quadriplegie. Ook heeft hij CVI ( cerebrale visuele inperking), achalasie ( eetstoornis te wijten aan verhoogde spanning is de slokdarm) en epilesie.

In maart 2015 hebben wij voor de eerste keer dolfijnondersteunde therapie gevolgd. Onze vooraf opgestelde doelstellingen waren toen voornamelijk het verhogen van de zelfstandigheid en het verbeteren van de rompstabiliteit. 
De therapie heeft Bas een fysieke boost gegeven! Bas stond duidelijk mooier rechtop, was toegenomen in kracht in zijn benen en zijn rompstabiliteit was flink getriggerd geworden. Direct na de therapie was er een duidelijke vooruitgang te zien. Echter is hij daarna terug hervallen in het oude. De resultaten  waren niet blijvend. Wat eigenlijk op zich ook niet zo vreemd is. Bas heeft in zo een hoge mate spanning dat zijn spieren erg snel terug verkorten wanneer een bepaalde training niet meer wordt verder gezet. De intensiteit van het trainen op zulk een perfecte locatie ( warmte, ontspannen sfeer, werken met dolfijnen, motiverende therapeuten) valt hier in België op geen enkele plek te evenaren. We hebben ernaar gezocht maar tevergeefs...
Buiten het fysieke, gaf de therapie ook een waar  gelukzalig gevoel. Bas heeft genoten , genoten, genoten. Hij bloeide open en zag wat hij zelf allemaal kon! Wat heerlijk en ontroerend was om als ouder te kunnen zien.

In juli 2018 hebben we voor de tweede keer therapie gevolgd. Ons vooropgesteld doel was toen het meer helpen aanvaarden van de beperking zelf en het mentaal voorbereiden op een grote geplande operatie met daaropvolgend een lange revalidatie.
De therapie was adembenemend en oversteeg nog meer onze verwachtingen.  Bas vertelde zaken over zijn gevoelens die hij nooit eerder had verteld. Hij stelde zich meer open... Ondanks dat hij absoluut tegen zijn operatie opziet, heeft hij hier tijdens de therapie zijn rust hierin gevonden. "Wat is, is en ik ga mee met de stroom, in plaats van er tegen te vechten"
Je kan hier alles over lezen op de Facebookpagina van stabvoorstab.
We hebben als ouders vaak een traantje moeten wegpinken van trots op onze zoon en ontroering dat de therapeuten hier zo ver in gingen.

Ook onze dochter Bente, heeft een hemiplegie ( rechterlichaamshelft). Zij is de tweelingszus van Bas en dus ook op 28 weken geboren. Ook zij heeft de dolfijnondersteunde therapie gevolgd in 2015. Onze  vooraf opgestelde doelstelling was aanvaarding van haar beperking, verhogen van haar zelfvertrouwen en loslaten van haar broer (ze voelde zich altijd veel te verantwoordelijk).

Na de therapie zeiden we echt: Wat een verandering! Deze periode heeft het leven van Bente veranderd. Ook zij heeft genoten maar tegelijkertijd het ook erg zwaar gehad tijdens de therapie. Ze werd daar getriggerd en uitgedaagd om constant voorbij haar eigen grens te gaan. Ze moest daar zélf beslissingen leren maken wat voor haar op dat moment erg moeilijk was. zij besliste zelf wat de dolfijn moest doen en welke materialen er daarvoor gebruikt moesten worden. Ook moest zij dit zelf aan de dolfijntrainer vragen. Wat vond ze dit moeilijk zeg! Ook werd ze losgekoppeld  van haar broer. Het draaide nu om haar en alleen maar om haar. Daar had ze het op het begin ontzettend moeilijk mee. Ze wou constant weten hoe het met haar broer ging en wat hij aan het doen was. 

De eerste week had Bente het enorm moeilijk. Ze had huilbuien en ging zelfs soms in een echte emotionele crisis (boosheid, huilen, machteloos). Best pittig om voor ons als ouders te zien en te moeten laten gebeuren. Ook voor ons was dit een leerproces... loslaten... De tweede week bloeide ze open. Ze was nu echt meer gericht op haar eigen activiteit, ze kwam meer uit haar schulp en durfde meer te vragen. De twee laatste dagen zagen we een enorme vermindering van spanning in haar arm en been. Omdat ze emotioneel en mentaal spanning had losgelaten, liet haar lichaam ook spanning los. Ze stapte beter en kon haar arm veel beter inzetten. Al snel na thuiskomst van de therapie kregen we het goede nieuws dat Bente nog maar om en om haar beugeltjes moest dragen ( 1 dag wel, 1 dag niet). Een jaar en een half later kregen we de boodschap vanuit UZ Leuven dat we konden overschakelen naar steunzolen. Voor haar heeft de therapie wel blijvende en zeer grote gevolgen gehad!

In 2018 heeft ze ook weer therapie gevolgd. Onze doelstellingen waren dezelfde met als belangrijkste doel, het vergroten van haar zelfvertrouwen. En dit  omdat het de vorige keer zo een groot resultaat had gehad. 
Ook deze keer waren de resultaten voor haar verbluffend. Elke dag gingen ze een stapje verder... van de loopbrug afspringen, zwemmen in open zee, zwemmen tussen de roggen, ... kortom ze werd weer uitgedaagd om steeds verder te gaan...onder het motto: Ik kan dit! Wat heerlijk was het weer om te zien hoe Bente groeide. Toen we thuis waren zagen we dag Bente beter kan huppelen, touwtje springen, klimmen... alles wat haar eerst zoveel moeite kostte...

Ieder die de kans krijgt om deze therapie te volgen...niet twijfelen!  Zeker doen, het is een absolute aanrader! Voor de een een magische ervaring, voor de ander life changing! ​​​

JOKE - november 2016

​Dit is Joke. Een prachtige meid met spastische triplegie (onderste ledematen en linkerarm). Vanuit de idee dat we alles willen proberen om Joke stapjes vooruit te laten zetten, namen we in 2016 met onze hele gezin deel aan de dolfijnondersteunde therapie.  We wilden dat ze met Joke werkten rond haar zelfredzaamheid en weerbaarheid. En wat hebben ze dat ter harte genomen! Joke leerde er zichzelf douchen en haar haren kammen. Ze werkten met haar rond talenten, en ze durfde er ‘nee’ of ‘dat vind ik niet leuk’ zeggen. Jasper en Frauke moesten eens niet aan de zijlijn staan en wachten… integendeel, ze kregen alle aandacht in het broertjes –en zusjesprogramma. De knutselwerkjes staan nog steeds te schitteren op de kast.
 
Als ouder hadden we wel onderschat wat de therapie met ons zou doen. Het was allemaal zo intensief, want plots kregen we de tijd om na te denken en routines in vraag te stellen. Want ja, waarom gaan we eigenlijk nooit naar een speeltuin? En waarom mag Joke nooit in het midden van de wagen zitten? Best confronterend om deze stilletjes binnengeslopen, onbewuste handelingen van jezelf te ontdekken en te horen wat dat met Joke doet. Dus niet alleen Joke, maar ons hele gezin heeft de kans gehad om te groeien en stapjes vooruit te zetten… 
 
Kristof en Wendy, ouders van Joke, Jasper en Frauke. 

RUÏZ - juni 2017

Op 1-jarige leeftijd kreeg Ruïz, OMS (Opsoclonus Myoclonus Syndroom), waardoor hij Cerebrale Parese kreeg ten nadele van de onderste ledematen. Hij volgde de dolfijnondersteunde therapie aan het CDTC eind juni 2017 met als doel zijn zelfredzaamheid te vergroten en een betere controle te krijgen over zijn benen en knieën.

Doordat Ruïz zijn zelfredzaamheid verbeterde, nam zijn zelfvertrouwen enorm toe. Hij leerde zich zelfstandig aan en uit te kleden en zelfstandig te douchen en bovendien leerde hij een trucje om zijn knieën beter te positioneren.

Wij raden deze therapie zeer hard aan bij andere gezinnen. Eender wat het uitgangspunt is... Het is een mooie ervaring voor het hele gezin. Je wordt gewoon warm vanbinnen wanneer je ziet wat de dolfijn voor je kind kan betekenen! Het gezin krijgt een enorme boost doordat je je kind ter plekke ziet veranderen. Alle stapjes vooruit, groot en klein.
Ook voor de ouders zijn er workshops voorzien om nieuwe en andere inzichten te krijgen. 
Zelfs de broers en zussen worden ondergedompeld in een wereldje die even om hen draait, wat ook zeker welkom is. 

De therapie -die voortkomt uit een ploeg gedreven mensen met het hart op de juiste plaats- is super!
​

brenn - Januari 2017

​Brenn heeft een zware en niet onder controle te krijgen vorm van epilepsie. Dit kreeg hij op de leeftijd van 3 maanden.
Daardoor is Brenn zijn ontwikkeling bijna zo goed als gestopt.
Om zijn ontwikkeling te stimuleren gaan we met hem naar de kine, aqua -en hippotherapie.. Dit heeft ons al mooie dingen opgeleverd..
Tot we van dolfijntherapie hoorden.. Dit wilden we zeker proberen! De verhalen die je erover leest en de getuigenissen van andere mensen hebben ons over de streep getrokken!

De therapie had een schitterend effect op Brenn. We legden tijdens de therapie de focus op stappen en zijn fijne motoriek…
Eens de therapie bezig was zagen we ons kind openbloeien tot een heel anders iemand…. Ongelooflijk!
Brenn zat altijd in een cocon, na 5 sessies veranderde hij zienderogen… Hij zocht oogcontact met ons en liet steeds meer lichamelijk contact toe, wat voor ons het mooiste was wat kon gebeuren. Na 7 jaar ons kind kunnen knuffelen en er allebei van kunnen genieten.
De therapie heeft van Brenn een heel ander kind gemaakt. Hij is minder gesloten, werd veel vrolijker, zijn motivatie om te stappen werd groter, grijpreflexen ontwikkelden, …. Het heeft zijn ontwikkeling sterk veranderd. Hij zet nu onder begeleiding stapjes en doet heel goed zijn best!!

Omdat we er zo vast van overtuigd zijn dat dolfijntherapie een sterke invloed heeft op de ontwikkeling van kinderen zouden we het aan iedereen aanraden..
Wij gaan dit jaar (oktober, 2018) terug op therapie met Brenn in Curaçao en we kijken er heel erg naar uit!!!

thorben - April 2018

Thorben is geboren op 30 weken en 6 dagen. Hierbij heeft hij zuurstoftekort, stuipen, meconium in vruchtwater en longen, een hersenbloeding en epilepsie opgelopen. Waardoor hij CVI en Cerebrale Parese kreeg ten nadele van de 4 ledematen.
Om zijn welbevinden te vergroten, zijn motoriek te verbeteren en hem beter te doen eten, probeerden we de dolfijnondersteunde therapie aan het CDTC.

Na een paar weken therapie merkten we een enorm verschil bij Thorben...
Voordien wou hij nooit alleen zitten. Nu lukt het hem wel om een tijdje alleen in een stoel te zitten. Dit zonder dat hij begint te huilen of zich pijnlijk gaat opspannen. Hij is veel rustiger geworden en eten gaat beter dan voordien.

We kunnen de mensen alleen maar aanraden om deze therapie met hun kind te volgen. Door deze therapie van 2 weken is ons gezinsleven helemaal veranderd. Niet meer continue kommer en kwel, maar meer leuke momenten samen.